تجمع هزاران نفر در مونتریال در اعتراض به قانون ماسک اجباری - آموزشگاه ما

این معترضان، که بیشترشان هم ماسک نداشتند، تابلوهایی حمل کردند و تی شرت هایی پوشیدند که نمایانگر انگیزه ها و ایدئولوژی های مختلف در مخالفت با پوشش صورت بود.

برخی از معترضین تقاضای آزادی داشتند، برخی ها منتقد دولت، نخست وزیر فرانسوا لگو یا دکتر هوریشیو آرودا رییس بهداشت عمومی بودند و بقیه هم فرضیه های فراوانی را درباره کووید-19 و سیاست های آمریکا مطرح کردند.

ناتالی وارن که از سن-ژان-سور-ریشلیو برای این راهپیمایی سفر نموده بود، گفت: به نظرم غیرمنطقی است. فرض کنید وارد رستورانی بشویم. با ماسک وارد می شویم چون کووید آنجاست؟ بعد می نشینیم و می توانیم ماسک را برداریم چون کووید رفته؟

وارن گفت: ما آزادی مان را می خواهیم. می خواهیم حق داشته باشیم به واکسن بله بگوییم. می خواهیم حق تصمیم دریافت داشته باشیم. زندگی و بدن خودمان است و به خودمان مربوط است.

معترضی دیگر به نام آیرین سارمینتو گفت: من راضی نیستم که بچه ها با ماسک به مدرسه بروند و فاصله گذاری فیزیکی بکنند. با عقل جور در نمی آید. بچه ها گناهی ندارند. دارد از جمعیت سوء استفاده می گردد.

معترضان شعار لیبرته (آزادی) می دادند و حرکت می کردند. پلیس مونترال این رخداد را از روی موتورسیکلت و دوچرخه تماشا کرد.

در اعتراض های ضد ماسک قبلی استان، معترضان می گفتند قوانین ماسک اجباری منصفانه نیستند و تهدید کووید-19 آن قدر که گزارش می گردد جدی نیست.

در اعتراض های شنبه تعدادی از افراد مخصوصا یکدیگر را در آغوش کشیدند و هر دو گونه یکدیگر را بوسیدند. در سخنرانی هایی که انجام شد، مردم برای بخش هایی که گفته می شد قانون ماسک هیچ منشا علمی ندارد و تلاشی برای کنترل جمعیت است، هورا کشیدند.

هرچند در گذشته دولت کبک گفته بود که مردم حق اعتراض دارند، ژنویو گوییبو معاون نخست وزیر روز بیست و هفتم جولای در پاسخ به اعتراض های پیش از آن گفته بود اگر مردم به زیر پا گذاشتن قوانین بهداشت عمومی ادامه بدهند پیامدهایی وجود خواهد داشت.

گوییبو گفته بود: این هیچ ربطی به دریافت حق اعتراض یا بیان فردی ندارد. مسلما هر کسی می تواند اعتراض کند. اما هیچ کس حق ندارد سلامت فرد دیگری را به خطر بیندازد.