بازسازی سرباز هخامنشی به روش اصلی - آموزشگاه ما

مسئول گروه حفاظت و بازسازی مجموعه جهانی تخت جمشید از اجرای پروژه بازآفرینی یکی از نقوش برجسته هخامنشی به روش دو هزار و 500 سال قبل اطلاع داد و گفت که از سال 1382 تا سال 1384 روی ابزارهای هخامنشی که در نقوش برجسته استفاده می شده مطالعاتی انجام شد.

شهرام رهبر اضافه کرد:

در این راستا ابزاری مانند قلم موج، قلم تخت، تیشه های دندانه ای و... شناسایی و بر این اساس تصمیم گرفته شد با این ابزار و با همکاری یک دانشجوی رشته باستان شناسی به نام فرهاد خسروانی سر یک سرباز هخامنشی بازآفرینی گردد که بر این اساس یکسری از ابزارهای دوره هخامنشی با روش های تاریخی به وسیله آهنگران قدیمی ساخته شد. شناسایی دقیق ابزار مورد استفاده هخامنشیان برای ساخت، تراش و صیقل دادن نقوش و مدت زمان احتمالی که صرف ساخت این نقوش می شده از جمله اهداف بازسازی این نقوش سنگی بود.

مسئول کارگاه بازسازی نقش برجسته هخامنشی با تاکید بر اینکه هدف از اجرای این طرح، صرفأ کپی کردن نقوش برجسته سنگی نیست، گفت: در این راستا سر یکی از سربازان هخامنشی که در مجموعه جهانی تخت جمشید وجود دارد انتخاب و تمامی ابعاد، نقوش و جزئیات آن در نظر گرفته شد و سنگتراش با دقت کامل به تراش سنگ پرداخت.

وی با بیان اینکه پروژه از فروردین ماه سال جاری شروع شده، گفت:

نکته قابل توجه در ساخت این نقش برجسته، استفاده نکردن از ابزار و تجهیزات به روز است. به طور مثال سنگتراش جهت ایجاد جزییات نقش، باید مسافت کارگاه تا نقش برجسته اصلی را طی کند بدون آنکه از تصاویری با بزرگ نمایی زیاد استفاده کند.

دو روش کشیدن طرح در زمان هخامنشیان

رهبر با اشاره به اینکه این پروژه در موزه روباز مجموعه جهانی تخت جمشید اجرا شد، بیان نمود که بر اساس ادعای پژوهشگران در زمان هخامنشی برای کشیدن طرح روی سنگ از 2 روش گرته کردن و شابلون های چوبی استفاده می شده است.

وی در شرح این روش ها نیز بیان نمود که گرته کردن عبارت است از سوزن کاری پوست حیوانات یا موادی مشابه بر اساس طرح مورد نظر و انتقال طرح سوراخ کاری شده روی بستر یا تکیه گاه با استفاده از پودرهای رنگی. در این بازآفرینی به جای استفاده از پوست حیوانات از ورقه های مخصوص که تقریبأ همان خاصیت را دارا هستند و پودر زغال استفاده شد.

وی در مورد نتایج این کارگاه گفت:

یکی از دستاوردهای کارگاه بازآفرینی این بود که پژوهش گران قبلی معتقد بوده اند که برای ایجاد سطوح صیقلی از پودرهای ریز و پوست حیواناتی مانند کوسه استفاده می شده است. هرچند این نظریه از نظر ما کاملأ مردود نیست اما این امکان وجود داشته است تا از قلمه ای تخت با میزان های مختلف برای ایجاد سطوح کاملأ صیقلی استفاده کرد.

گزارش علمی و فنی این کارگاه به زودی تهیه و منتشر خواهد شد.