نقش تغذیه در سلامت تیروئید - آموزشگاه ما

متاسفانه این غده می تواند دچار مسائل زیادی بگردد و اختلالات تیروئیدی در زنان شایع تر از مردان است. در واقع، یک هشتم خانم ها در طول زندگی خود دچار مسائل تیروئیدی می شوند.

شایع ترین اختلال تیروئید، کم کاری غده تیروئید است و این بیماری بیشتر در زنان بالای 50 سال دیده می گردد. علت تیروئید کم کار در زنان، اغلب تیروئیدیت هاشیموتو است که یک بیماری خود ایمنی است که بدن، آنتی بادی هایی ضد غده تیروئید فراوری می نماید. پُر کارشدن تیروئید، شیوع کمتری دارد.

متاسفانه بیماری تیروئید رو به افزایش است، مخصوصا به علت در حال افزایش بودن بیماری های ناگهانی خود ایمنی و تاثیری که روی عملکرد تیروئید دارد. همانطور که گفته شد، معمول ترین نوع بیماری تیروئید، تیروئیدیت هاشیموتو است. طبق گزارش انجمن متخصصین غدد درون ریز آمریکا، 27 میلیون آمریکایی به نوعی اختلال تیروئید دچار هستند که تقریبا نیمی از آن ها هنوز تشخیص داده نشده اند. پس واضح است که سلامت تیروئید تا چه حد مهم بوده و بعضی از کارشناسان عقیده دارند، طیف مرجع برای تشخیص نرمال بودن تیروئید، بسیار گسترده بوده و باید بازبینی گردد. اگر این بازبینی صورت بگیرد، 60 میلیون آمریکایی، خارج از طیف نرمال قرار خواهند گرفت!

حتما این سوال برای تان مطرح می گردد که برای محافظت از غده تیروئیدتان چه کار هایی می توانید انجام دهید. شاید هم بپرسید نقش تغذیه در سلامت تیروئید چیست و از لحاظ تغذیه چه کاری می توانید برای حفظ سلامت این غده مهم انجام دهید.

علت های مسائل تیروئید

همانطور که گفته شد، شایع ترین علت تیروئید کم کار، خود ایمنی است، اما اگر یُد خیلی زیاد یا یُد خیلی کم مصرف کنید نیز می توانید دچار کم کاری تیروئید شوید. یُد، ماده معدنی است که تیروئید شما برای فراوری هورمون های تیروئید جهت حفظ عملکرد سالم آن احتیاج دارد. بعضی دارو ها نیز می توانند عملکرد تیروئید را تحت تاثیر قرار بدهند. کارشناسان باور دارند که فاکتور های محیطی می توانند در مسائل تیروئیدی نقش داشته باشند، مخصوصا قرار گرفتن در معرض مختل نماینده های غدد درون ریز که عواملی در محیط هستند که عملکرد سالم تیروئید را بهم می زنند. مختل نماینده های غدد درون ریز مانند یک هورمون رفتار می نمایند، اما در واقع با سیگنال دهی های نرمال هورمونی تداخل دارند.

متاسفانه ما تقریبا هر روز در معرض مواد شیمیایی هستیم که توانایی بالقوه در بهم زدن عملکرد غدد درون ریز داشته و در محصولات غذایی نیز موجودند. مثلا، مواد شیمیایی صنعتی، مواد شیمیایی مقاوم در برابر حرارت، و محصولات آنتی باکتریال و تری کلوزان شامل ضد عفونی نماینده های دست و خمیر دندان ها. طبق مطالعات اجرا شده، تری کلوزان از لحاظ ساختاری بسیار مشابه هورمون تیروئید است، یعنی زمانی که هورمون تیروئید کارش را انجام داده و فعالیت خود را متوقف می نماید، با گیرنده های زیادی پیوند برقرار کند. در آزمایشاتی که روی حیوانات انجام شد، قرار گرفتن در معرض تری کلوزان منجر به کاهش سطح هورمون تیروئید شده بود.

چه مواد مغذی، سلامت تیروئید را بهبود می دهند؟

همانطور که گفته شد، یُد برای سلامت عملکرد تیروئید مهم است، اما میزان زیاد آن می تواند فراوری هورمون های تیروئید را محدود کند. بعلاوه، گاهی می شنوید که باید یُد بیشتری مصرف کنید و در کشور های پیشرفته، یُد اضافی بیشتر از کمبود یُد، تبدیل به مشکل شده است. مثلا نمک های فراوری شده، حاوی یُد افزوده هستند. سبزیجات دریایی نیز منبع کنستانتره دیگری از این ماده معدنی هستند، اما مصرف هر روزه سبزیجات دریایی به علت داشتن یُد زیاد، ایده آل نیست.

سویا هم ماده غذایی دیگری است که بعضی از کارشناسان عقیده دارند اگر زیاد مصرف گردد می تواند فعالیت هورمون تیروئید را کاهش بدهد. عنصر غذایی دیگری که عملکرد تیروئید را کم می نماید، گواتروژن است. گواتروژن، با مهار جذب یُد به وسیله سلول های تیروئید، عملکرد این غده را مختل می نماید. جالب است بدانید حتی غذا های سالمی، چون انواع کلم و شلغم می توانند تا حدودی مانند گواتروژن عمل نمایند، مخصوصا اگر آن ها را خام بخورید.

آیا باید از مصرف غذا هایی که گواتروژن بالقوه هستند پرهیز کنیم؟

سویا منبع خوبی از پروتئین گیاهی است، اما آیا می تواند برای تیروئیدتان مضر باشد؟ هر چند سویا حاوی ترکیبات گواتروژن، بویژه ژنیستئین است، اما مصرف یُد کافی در رژیم غذایی باید بتواند هر اثر منفی ناشی از مصرف سویا را خنثی کند. از آنجایی که بیشتر ما در رژیم غذایی خود از نمک یُد دار استفاده می کنیم، کمبود یُد نداریم. در ضمن، پختن سویا، ساختار ترکیبات گواتروژن را تغییر داده و از فعالیت شان می کاهد؛ بنابراین پختن سویا، روشی است برای کاهش تاثیرات گواتروژنیک آن. سویای تخمیر شده برای فراوری تمپه یا میسو نیز تاثیرات مشابهی دارد. همین شرایط برای سبزیجات کلمی مانند بروکلی نیز وجود دارد. این سبزیجات را کمی بخارپز کنید تا خواص گواتروژنیک آن تا حدودی خنثی گردد.

حتی اگر آن ها را خام مصرف می کنید، باید میزان زیادی از آن بخورید تا بتواند فعالیت تیروئیدتان را کاهش بدهد. چیزی که باید از آن اجتناب کنید، مصرف مکمل سویا یا ایزوفلاون است. در خصوص سبزیجات کلمی نیز همینطور؛ آن ها را همراه با غذا بخورید و از مصرف کنستانتره آن ها (مکمل) پرهیز کنید. اگر داروی تیروئید مصرف می کنید، قبل از مصرف سویا با پزشک تان مشورت کنید. این امکان وجود دارد که سویا با عملکرد دارو های مربوط به تیروئید تداخل ایجاد کند.

سایر عادت های غذایی که برای سلامت تیروئید مفیدند

همانطور که دانستید ترکیباتی که در محیط ما وجود دارند ممکن سات عملکرد تیروئید را دچار اختلال نمایند. خوردن غذا های ارگانیک و مصرف منابع بدون هورمون گوشت و لبنیات می تواند ریسک مسائل تیروئیدی را کم کند. اگر به بیماری تیروئیدیت هاشیموتو مبتلا هستید، تست آلرژی غذایی و بیماری سلیاک بدهید. مطالعه ای دریافته که تقریبا 15 درصد آن هایی که سلیاک دارند، آنتی بادی های TPO دارند که علامتی از تیروئیدیت هاشیموتو است. بعلاوه آلرژی های غذایی نیز می توانند بیماری های خود ایمنی را تشدید نمایند.

در ضمن ضروری است مطمئن شوید که سلنیوم کافی دریافت می کنید. سلنیوم یک ماده معدنی کمیاب در رژیم غذایی است. در مطالعه ای، مصرف مکمل سلنیوم (200 میکروگرم در روز) موجب کاهش آنتی بادی های TPO در افراد دچار تیروئید کم کار به علت تیروئیدیت هاشیموتو شده بود. اما این احتمال هم وجود دارد که با مصرف مکمل، سلنیومی بیشتر از حد لازم به بدن تان وارد کنید. برترین منابع غذایی سلنیوم، جوز برزیلی یا بادام برزیلی است که با خوردن روزانه یک تا دو عدد از آن می توانید سلنیوم کافی برای بدن خود تامین کنید.

منبع: cathe

پ